Wigilia Paschalna
Pierwsza Msza Święta Wielkanocy to Liturgia Wigilii Paschalnej, rozpoczynająca się wprawdzie w sobotę, ale późnym wieczorem. Rozpoczyna się po zachodzie słońca. Od poświęconego ognia zostanie zapalony nowy paschał, przypominająca nam Chrystusa jako światłość. Kapłan wnosi paschał do świątyni, trzykrotnie śpiewając: Światło Chrystusa, na co wierni odpowiadają: Bogu niech będą dzięki. Od paschału wszyscy zapalamy swoje świece, by ogarnął nas blask zmartwychwstania. Po okadzeniu paschału śpiewane jest Orędzie wielkanocne (Exultet). Przepiękna pieśń, ukazująca nam znaczenie świecy oraz przypominająca historię zbawienia.
Liturgia Słowa jest bardzo bogata. Siedem czytań ze Starego Testamentu, Epistoła i Ewangelia. Dzięki temu możemy poznać wydarzenia zbawcze od stworzenia świata przez wyjście Narodu Wybranego z Egiptu i proroctwa aż do opisu pustego grobu. Liturgię tą można z racji duszpasterskich skrócić do trzech czytań ze Starego Testamentu oraz Epistoły i Ewangelii. Po każdej lekcji następuje psalm responsoryjny i kolekta.
Po homilii odbywa się liturgia chrzcielna. Od pierwszych wieków właśnie w tę noc katechumeni stają się członkami Kościoła. A dla tych, którzy już przyjęli ten Sakrament jest to okazja do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Śpiewając Litanie do Wszystkich Świętych wzywany ich wstawiennictwa w naszym życiu. A woda poświęcona paschałem ukazuje nam jedność obrzędów tej liturgii. Po przypomnieniu sobie historii zbawienia, usłyszeniu, że Pan zmartwychwstał i liturgii chrzcielnej rozpoczynamy łamanie chleba. Poprzedzające obrzędy podkreślają szczególny charakter tej Eucharystii. Wypełniamy zadanie Chrystusa, o którym słyszeliśmy w Wielki Czwartek. Dlatego na zakończenie lub wczesnym rankiem idziemy w procesji rezurekcyjnej, by pokazać światu swoją radość ze Zmartwychwstania Pana.